Δεν είναι μόνο η αμετάκλητη κατασπατάληση του περιβάλλοντος και αναντικατάστατων πόρων. Είναι επίσης η ανθρωπολογική καταστροφή των ανθρώπινων όντων που μεταμορφώνονται σε παραγωγικά και καταναλωτικά κτήνη, σε εξαχρειωμένους ζάπερ...
Αλήθεια, ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ; Ή μήπως δεν θυμάσαι το συναίσθημα;
*
Δίπλα στην αγάπη, υπάρχει η οργή. Και μια μέρα, αν χρειαστεί, θα παίξουμε με τις φωτιές. Γιατί ο θάνατος δε μας τρομάζει... Τι άλλο μπορεί να λογαριάσουμε, εκτός από τον άνθρωπο;
Μα όταν παίζεις με τη φωτιά υπάρχει σοβαρή περίπτωση να καείς...
Και δε βλέπω κανέναν να γλιτώνει.
:)