Το σημαντικότερο κοινωνικό μέτρο της Κομμούνας ήταν η ίδια η ύπαρξη της.Καρλ Μαρξ, Ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Γαλλία.
Στις 18 Μαρτίου του 1871, ο λαός του Παρισιού ξεσηκώθηκε εναντίον μιας μισητής και απεχθούς κυβέρνησης και κήρυξε την πόλη ανεξάρτητη, ελεύθερη και κυρία της μοίρας της.
Αυτή η ανατροπή της κεντρικής εξουσίας έγινε δίχως να κάνουν την εμφάνιση τους τα συνήθη φαινόμενα μιας επανάστασης: την ημέρα εκείνη ούτε πυροβολισμοί έπεσαν, ούτε αίμα χύθηκε στα οδοφράγματα. Όταν ο ένοπλος λαός βγήκε στους δρόμους, οι κυβερνώντες τράπηκαν σε φυγή: ο στρατός έφυγε από την πόλη και οι γραφειοκράτες κατέφυγαν εσπευσμένα στις Βερσαλλίες, παίρνοντας μαζί τους ό,τι μπορούσαν να κουβαλήσουν. Η κυβέρνηση εξατμίστηκε σαν τα λιμνάζοντα νερά ενός βάλτου από το φύσημα της ανοιξιάτικης αύρας και στις 18 Μαρτίου η μεγάλη πόλη του Παρισιού απαλλάχτηκε από το μίασμα που την κηλίδωνε δίχως τα παιδιά της να έχουν χύσει έστω και μία σταγόνα αίμα.
Μια προσπάθεια ιστορικής διερεύνησης των όσων έλαβαν χώρα στο Παρίσι το 1871, των σημασιών της Παρισινής Κομμούνας για σήμερα, και την θεμελιώδη διαφορά από τον ολοκληρωτισμό του μπολσεβικισμού που ακολούθησε. Τα λάθη, οι αδυναμίες και οι επιλογές. Η εξέγερση της Κρονστάνδης, του βασικότερου επαναστατικού πυρήνα του 17 και του πως καταπνίχθηκε από τον μπολσεβικικό ολοκληρωτισμό. Τέλος, διάφορες εύστοχες σημειώσεις αναφορικά με το ιστορικό γεγονός της Παρισινής Κομμούνας.
"Η φράση του Ένγκελς «Κοιτάξτε την Κομμούνα. Αυτή ήταν η Δικτατορία του Προλεταριάτου», πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν προκειμένου να κατανοήσουμε τι δεν είναι η δικτατορία του προλεταριάτου ως πολιτικό καθεστώς (οι διάφορες μορφές δικτατορίας επί του προλεταριάτου και εν ονόματι του)."
Ωστόσο, η επανάσταση, που έγινε με αυτόν τον τρόπο, εγκαινίασε μια νέα εποχή στην αλληλουχία των επαναστάσεων, μέσω των οποίων οι λαοί πορεύονται από τη δουλεία προς την ελευθερία. Μια νέα ιδέα γεννήθηκε με το όνομα Παρισινή Κομμούνα, για ν' αποτελέσει το σημείο εκκίνησης των μελλοντικών επαναστάσεων.
Όπως συμβαίνει πάντα με τις μεγάλες ιδέες, έτσι κι αυτή δεν ήταν καρπός της σκέψης ενός φιλοσόφου ή ενός ατόμου: γεννήθηκε από το συλλογικό πνεύμα, ξεπήδησε από την καρδιά ενός ολόκληρου λαού. Όμως, στην αρχή η ιδέα αυτή ήταν συγκεχυμένη και πολλοί από αυτούς που την έθεσαν σε εφαρμογή και που έδωσαν τη ζωή τους για αυτήν δεν τη φαντάστηκαν αρχικώς έτσι όπως την εννοούμε εμείς σήμερα-δεν είχαν συνειδητοποιήσει το όλο εύρος της επανάστασης που εγκαινίαζαν, της γονιμότητας της νέας αρχής που προσπαθούσαν να την κάνουν πράξη. Μόνον όταν άρχισαν να θέτουν σε εφαρμογή αυτή τη νέα αρχή έγινε σιγά—σιγά αντιληπτή από αυτούς η σημασία της για το μέλλον μόνον όταν άρχισαν να την επεξεργάζονται θεωρητικά απέκτησε αυτή η νέα αρχή συγκεκριμένο και ακριβές περιεχόμενο και έγινε αντιληπτή σε όλη της τη διαύγεια, την ομορφιά, τη δικαιοσύνη και τη σημασία των συνεπειών της.
[...]
Μια προσπάθεια ιστορικής διερεύνησης των όσων έλαβαν χώρα στο Παρίσι το 1871, των σημασιών της Παρισινής Κομμούνας για σήμερα, και την θεμελιώδη διαφορά από τον ολοκληρωτισμό του μπολσεβικισμού που ακολούθησε. Τα λάθη, οι αδυναμίες και οι επιλογές. Η εξέγερση της Κρονστάνδης, του βασικότερου επαναστατικού πυρήνα του 17 και του πως καταπνίχθηκε από τον μπολσεβικικό ολοκληρωτισμό. Τέλος, διάφορες εύστοχες σημειώσεις αναφορικά με το ιστορικό γεγονός της Παρισινής Κομμούνας.
"Η φράση του Ένγκελς «Κοιτάξτε την Κομμούνα. Αυτή ήταν η Δικτατορία του Προλεταριάτου», πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν προκειμένου να κατανοήσουμε τι δεν είναι η δικτατορία του προλεταριάτου ως πολιτικό καθεστώς (οι διάφορες μορφές δικτατορίας επί του προλεταριάτου και εν ονόματι του)."
Διαβάστε το pdf...
0 comments so far.